اعتماد به نفس و خودباوری نامزدها در اثنای رقابتهای انتخاباتی به اشکال مختلفی خود را نشان می دهد و به طور طبیعی بر قضاوت نهایی رای دهندگان تاثیرگذار است.‌
این آرامش خاطر چنانچه در عین فروتنی با فاصله گرفتن از تبختر و تکبر به سرچشمه جریان حکمرانی نزدیک شود، می تواند با افکار عمومی ارتباط فعال و مستمری برقرار کند.
دکتر محمود احمدی نژاد یکی از پر اقبال ترین نامزدهای دهمین دور انتخابات ریاست جمهوری طی 4 سال گذشته نشان داده است که می تواند تناسب معناداری بین خودباوری و فروتنی برقرار نماید. برآیند تواضع و اعتماد به نفس محمود احمدی نژاد یک کارنامه موفق به همراه پایگاه اجتماعی وسیع بوده است.‌
چرا که خودباوری یک رئیس جمهور شاید بتواند میراث مثبتی از عملکرد را به جا بگذارد اما عدم تواضع در برابر مردم و غرور و تکبر وی به مرور اقبال عمومی را از دولتش بر می گرداند و او را با مشکل عدم مقبولیت مواجه می نماید.
در مقابل فروتنی صرف بدون خودباوری که موجد نوعی تذبذب در تصمیم گیری ها می شود و می تواند عزت و اقتدار یک ملت را در معادلات داخلی و خارجی خدشه دار کند نیز رهاورد مثبتی برای مردم جز شعار و کلی گویی نخواهد داشت.
پس از انقلاب اسلامی در دولت آقایان هاشمی و خاتمی مردم این دو الگوی مدیریتی متقابل را با کمی فراز و نشیب مشاهده کردند.
دولت آقای هاشمی علی رغم کارنامه قابل دفاع اما در طول دوره ریاست جمهوری همواره از بحران عدم مقبولیت رنج می برد به طوری که در دومین دور انتخاب آقای هاشمی میزان حضور مردم پای صندوقهای رای و آراء رئیس جمهور منتخب، حکایت از عمق و دامنه این آسیب داشت.‌
در دوره آقای خاتمی نیز علی رغم رویه مردمسالار و تواضع وی در مقابل مردم اما عدم خودباوری و فقدان اعتماد به نفس رئیس جمهور در مقاطع مختلف چه در عرصه داخلی و چه در معادلات خارجی برای کشور و مردم مشکل آفرین می شد. در این دوره نه تنها کارنامه قابل دفاعی از عملکرد به جا نماند بلکه در برخی اوقات عزت و اقتدار ملی نیز مانند قرارداد سعدآباد و یا سفر آقای خاتمی به فرانسه و استقبال سرد شیراک از وی و ... مورد لطمه واقع گشت.‌طی 4 سال گذشته افکار عمومی در کشور شاهد حضور رئیس جمهوری در راس قوه مجریه بوده است که توانسته الگوی مدیریتی اصیلی، مرکب از تواضع و خودباوری را ارائه دهد. برآیند این الگو، کارآمدی و مقبولیت عمومی است که امروز هم در کارنامه عملکرد دولت و هم در نظرسنجی های مختلف از میزان محبوبیت احمدی نژاد مشهود است.‌دکتر احمدی نژاد در برنامه های رادیو-تلویزیونی چند شب گذشته خود تمام افتخارات 4 سال پیش نظیر ورود رسمی به باشگاه هسته ای جهان، ورود ایران به باشگاه هوا فضا، ثبت بیش از 20 هزار اختراع در دولت نهم و اهتمام ویژه نسبت به علم و فناوری، افزایش سه برابری صادرات غیر نفتی، کاهش نرخ بیکاری در کشور،  ارتقا  و جهش 10 پله ای شاخص توسعه انسانی در کشور، عضویت در باشگاه 12 کشور صادرکننده گندم در جهان و موارد دیگری نظیر خودکفایی در تولید سیمان، خودکفایی در فولاد، توسعه فعالیت های آب و فاضلاب، جلوگیری از روند تخریب جنگلها در کشور، کارآمدی در سیاست خارجی، توسعه هفتاد درصدی ظرفیت آلومینیوم کشور، دوبرابر شدن تولید زغال سنگ و... را منتسب به مردم کرده و بر خلاف برخی نامزدها به هیچ وجه از  واژه هایی نظیر “من” یا “ ما” استفاده نکرده است.
یکی از خبرگزاری های منتقد دکتر احمدی نژاد چند روز پیش در یک حاشیه نگاری بر اولین نطق تلویزیونی دکتر احمدی نژاد نوشته بود که وی در این برنامه 30 دقیقه ای بیش از 80 بار از عنوان “ملت ایران” استفاده کرد. صرف نظر از قصد و نیت این خبرگزاری از درج این دست اخبار اما ماهیت آن نشان می دهد احمدی نژاد همانند 4 سال گذشته سمبل فروتنی و خودباوری در کشورداری است وآداب وی در این مدت حکایت از آن داشته و دارد که حقیقتا احمدی نژاد “مردی از جنس مردم و ملت ایران” است.فروتنی و تواضع احمدی نژاد در مستند تبلیغاتی وی که از صدا و سیما پخش شد، نیز نمود و جلوه ویژه ای داشت. فیلم تبلیغاتی دکتر محمود احمدی نژاد با گریز از ترفندهای گرافیکی وکامپیوتری مرسوم در تولیدات تلویزیونی و تاکید مستقیم بر سوژه که یادآور الگوی فیلمسازی شهید آوینی است تمام تلاش خود را معطوف واقع نمایی و اجتناب از غلو و زیاده گویی نمود. در این فیلم بدون روتوش، بار دیگر تمام افتخارات و دستاوردهای 4 سال گذشته مدیون تلاشها و فداکاری های ملت ایران معرفی شد و  صحنه هایی از خودباوری ملت ایران در پرتاب ماهواره امید، فک پلمب تاسیسات هسته ای، گروگانگیری ملوانان انگلیسی متجاوز و...را به نمایش درآمد.‌

جواد را فراموش نکن!
مرحوم آیةا... حاج میرزا جوادآقا تهرانی که از علمای بزرگ مشهد بودند، جبهه زیاد تشریف می بردند و علاقه زیادی به رزمنده ها داشتند. یک شب آقا برای سخنرانی به تیپ امام جواد(ع) تشریف آوردند. موقع نماز که شد، قبول نکردند جلو بایستند. هر چه اصرار کردیم که دلمان
می خواهد یک نماز به امامت شما بخوانیم، قبول نکردند.
شهید برونسی رفت جلو و گفت: حاج آقا لطفاً بروید جلو بایستید.
میرزا جواد آقا گفتند: شما دستور می دهید؟
شهید برونسی گفت: من کوچکتر از آنم که به شما دستور بدهم، خواهش می کنم.میرزا جوادآقا گفت: خواهش شما را نمی پذیرم!
بچه ها شروع کردند التماس کردن به آقای برونسی که بگو دستور می دهم.
آقای برونسی با خنده گفت: حاج آقا دستور می دهم شما جلو بایستید همین طوری با لبخند دستور می دهم.
حاج میرزا جوادآقا فرمود: چشم فرمانده عزیزم!
بعد از نماز ایشان آمدند سراغ شهید برونسی. حالت محزون و متواضعی داشتند و اشک از چشمان این پیرمرد زاهد سرازیر بود. به شهید برونسی گفتند: "دوستم عبدالحسین! از من فراموش نکنی. از جواد فراموش نکنی!"
شهید برونسی ایشان را در آغوش گرفت و گفت: حاج آقا شما کجا و ما کجا، شما ما را فراموش نکنید!میرزا جوادآقا گفتند: این تعارفات را بگذار کنار، فقط من این خواهش را دارم که از جواد یادت نرود!
سرهنگ پاسدار سیدکاظم حسینی فر
*************************
پیشانی بند
شور و شوق عملیات همه جا را پر کرده بود. هرکس خودش را به نوعی آماده می کرد. شهید برونسی مدت زیادی در میان پیشانی بندها دنبال پیشانی بند مخصوص خود می گشت.
وقتی پیشانی بند سبزش را بست، به سرش اشاره کرد و گفت: با این "یازهرا(س)" حتماً حضرت کمک می کند.
گفتم: اگر نباشد هم کمک می کند.نگاه معنی داری کرد و گفت: نه، باید همه چیز با هم هماهنگ باشد ظاهر و باطن.
سرهنگ پاسدار سیدکاظم حسینی فر
*************************
هر وقت از جبهه می آمد چند روزی را که در مشهد بود روزه می گرفت.
می گفتم: حاج آقا بچه ها دوست دارند وقتی اینجا هستید با شما ناهار بخورند، می آمد
می نشست پای سفره با دهان روزه به بچه ها غذا می داد و برایشان لقمه می گرفت.
همسر شهید
*************************
یک روز به ایشان گفتم: همسایه ها می گویند آقای برونسی از زن و بچه هایش سیر شده و همیشه جبهه است.
خنده ای کرد و گفت: من باید بیایم به آنها بگویم من زن و بچه ام را دوست دارم، اما جبهه واجب تر است. زن و بچه من این جا در امانند اما مردمی که آنجا خانه هایشان همه ویران و خراب شده در امان نیستند.
همسر شهید
*************************
یکی از دوستانم تعریف می کرد و می گفت: یک روز تمام دانش آموزان را جمع کردند و کلاسها تعطیل شد گفته بودند یک فرمانده تیپ قرار است بیاید برایتان سخنرانی کند.
من دم در مدرسه منتظر ایستادم تا فرمانده تیپ بیاید. به من گفتند اسمش برونسی است.
من منتظر یک ماشین آنچنانی با چند همراه و محافظ بودم که یک دفعه یک مردی با موتور گازی سبز رنگی روبروی در مدرسه ایستاد و می خواست برود داخل.
من جلویش را گرفتم و گفتم کجا، مراسم سخنرانی است و فرمانده تیپ می خواهد سخنرانی کند.
ایشان مکثی کرد و گفت: "من برونسی هستم."
*************************
پشت خاکریز روی زانو ایستاده بود و دشمن را می نگریست. بیسیم چی صدا زد: دیگر کسی نمانده باید برگردیم.
شهید برونسی پاسخ نداد.
نزدیکتر آمد، نیمی از بدن سردار را ترکش برده بود، برونسی شهید شده بود اما هنوز ایستاده بود.

<SPAN style="position:absolute; right:0px; top:0px;">
<a target=_blank href="http://sarafrazan.parsiblog.com" _wpro_href="http://sarafrazan.parsiblog.com"><img border=0 src="http://www.ParsiBlog.com/PhotoAlbum/sarafrazan/sarafrazan-mahmod.gif" _wpro_src="http://www.ParsiBlog.com/PhotoAlbum/sarafrazan/sarafrazan-mahmod.gif" alt="جنبش دعوت از احمدی نژاد"></a>
</SPAN>