خون گريه كن دلا ،كه شهيدان راه عشق

گــشتند در حـــريم وفــا ســـوگوار مــا

ديگر تــمام قـافله هـا كوچ كرده اند

بر جـــاي مــانده است تن زخمدار ما

اي هـــمرهان كوي دل، آيــا مگــر نبـود؟

بــا هــم طــريق عشق سپردن قــرار مـا

اي راهيان كوي محبت ،سفر بخير

تا باز كي بسوي هم افتد گذار ما

از يــادمان هـنوز شـما را نبرده ايم

هرلـــحظه باشماست دل بيقرار ما

.......................