ستاره های درخشان
 برادر " بختی " از نیروهای گردان دوم غرب گفت : در کوههای صعب العبور به دنبال پیکر های مطهر شهدا بودیم . در راه به پیر مردی بر خوردیم که معلوم نبود در ان حوالی چه کار می کرد . او بعد از سلام و مصافحه از ما پرسید : " در این کوهها به دنبال چه می گردید ؟ " گفتیم : " برای پیدا کردن پیکر شهدا امده ایم " خوشحال شد و ضمن قدردانی از برادران گروههای تفحص گفت : درارتفاع روبرو مدتها ست چیزی توجه مرا جلب کرده ... گاهی حلقه ای از نور مشاهده میشود که مانند ستاره میدرخشد ... بدنیست به انجاهم سری بزنید." حرف های پیرمرد امید وارمان کرد وبه سمت ارتفاع به راه افتادیم .ارتفاع صعب العبوری بود و تامین مناسبی هم نداشت. بعد از ساعت ها پیاده روی به محوطه بزرگ سرسبزی رسیدیم که درختچه ای هم در انجا وجود داشت . در نزدیکی درخت مقداری تجهیزات انفرادی رزمندگان ریخته شده بود و این باعث شد تا به دقت منطقه را بگردیم . پس از ساعتها تلاش بالاخره پیکر مطهر چهار شهید را پیدا کردیم . شهدا را جهت انتقال به عقب اماده کردیم . پس از شش ساعت پیاده روی به نقطه ای که پیر مرد را ملاقات کرده بودیم ، رسیدیم . پیر مرد هنوز انجا بود ، پرسید : " موفق شدید ؟ " ماجرا را برایش شرح دادیم . لبخندی زد و گفت : " اما هنوز ان ارتفاع ، نورانی به نظر می اید حرف پیر مرد برایمان جالب بود . قرار شد به مقرمان برویم و فردا صبح دوباره در همان ارتفاع کار را ادامه دهیم . صبح فردا بعد از نماز صبح حرکت کردیم . با عشق و علاقه مسافت زیادی را در کمترین فرصت طی کردیم . پای کار که رسیدیم ناگهان یکی از بچه ها فریاد زد : شهید ...شهید ... الله اکبر ... صلوات بفرستید . وقتی پیکر مطهر را از زیر خاک بیرون اوردیم پیشانی بندی بر روی جمجمه شهید به چشم می خورد . چفیه سفید رنگی اغشته به خون دور استخوان گردنش پیچیده شده بود و شال سبز رنگی به دور کمر شهید بود ، شالی که نشانه سیادت و بزرگ واری شهید بود . کلمات کلیدی : سرافرازان، ارتفاع نورانی، سیادت، شال سبز |
