سلام بر مدير محترم سرافرازان[گل]
درانتظار نظرات زيبا و سرشار از معنويت شما هستم

هنگامى كه نام خدا برده مى شود يك دنيا
عظمت، قدرت، علم و حكمت در قلب انسان متجلى مى گردد،
چرا كه او داراى اسماء حسنى و صفات عليا و صاحب تمام كمالات،
و منزه از هر گونه عيب و نقص است.
توجه مداوم به چنين حقيقتى كه داراى چنان اوصافى است
روح انسان را به نيكيها و پاكيها سوق مى دهد
و از بديها و زشتيها پيراسته مى دارد،
و به تعبير ديگر بازتاب صفات او در جان انسان تجلى مى كند.
توجه به چنين معبود بزرگى موجب احساس حضور دائم در پيشگاه او است
و با اين احساس فاصله انسان از گناه و آلودگى بسيار زياد مى شود.
ياد او ياد آورى مراقبت او است،
ياد حساب و جزاى او است،
ياد دادگاه عدل او و بهشت و دوزخ او است
و چنين يادى است كه جان را صفا، و دل را نور و حيات مى بخشد.
به همين دليل در روايات اسلامى آمده است كه هر چيز اندازه اى دارد
جز ياد خدا كه هيچ حد و مرزى براى آن نيست! [گل]

[گل] دل آرام گيرد به ياد خدا[گل]