سلام

زنده و بالنده و سرمست و پيروز باشيد ، اميدوارم .

كبوترهاي عاشق پر گشودند

نسيم آسا شبي زين جا گذشتند

شهادت اي شهادت اي شهادت

توي زيباترين شعري كه خواندند

حادثه جالبي بود كه روايت كرديد و البته اندكي هم دردآور (شهدا با ريشه هاي نيزار به زمين دوخته شده بودند ) و جالب تر مي بود اگر منبع اين خاطره را هم ذكر مي نموديد

اما موضوع ديگري كه در ذهن من بوجود آمده اين است كه در زندگي روزمره خود ما چقدر شده كه چنين اتفاقي رخ دهد؟ چند بار در زندگي يا در تفكرات و نهان خود صيادي بوديم كه تبديل به صيد شديم ؟ و حتي گاه از فرط بي طاقتي دست و پا زن و شكوه گر ؟ ( چون حضرت موسي عليه سلام در همسفري با حضرت خضر عليه سلام )

و در آخر با آنکه در پي ام خود به عرض رسانده ام اين اقدام شما نيز جاي تقدير و سپاس دارد که بقول مقام عظماي ولايت امروز زنده نگاه داشتن ياد شهدا ....

خوش دل و دل خوش باشيد