روح از فرشتگان مقرب، ميکائيل، عزرائيل، اسرافيل و جبرائيل مقامش اشرف و اعظم و افضل است، و لذا در قرآن مجيد مي بينيم از ملائکه به صيغه جمع و از روح به صيغه مفرد ذکر کرده است:
تَنَزلُ الْمَلَائِکَةُ وَ الروحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبهِم مِن کُل أَمْرٍ. (آيه 4 سوره قدر)
«در شب قدر ملائکه و روح با إذن و اجازه پروردگارشان، از عالم بالا نزول مي کنند نسبت به هر امري.»
آن روح خلقتش از ملائکه بالاتر است.
البته مراد از روح اين ارواح انساني نيست، بلکه اين ارواح جزئيه انسانيه در تحت آن روح کلي و روح اعظم هستند. و خلقت آن روح اعظم از نقطه نظر احاطه و سعه بسيار عجيب است.