نظرات ياداشت جا مانده اي از قافله شهدا

+ كربلايي

جهنّم را در حاليکه با هزار دهنه کشيده ميشود مي آورند. و هر دهنه و زمان از آنرا صدهزار ملائکه از فرشتگان غِلاظ و شِداد ميگيرند. و آن جهنّم داراي حرکت و سر و صدا و ناله و فرياد و غيظ و غوغائي است. و چنان برافروختگي و صداي زفير از آن بر ميخيزد که اگر هر آينه خداوند عزّوجلّ حساب خلائق را به تأخير نمي انداخت، همگي از هيبت و دهشت آن به هلاکت ميرسيدند. و سپس جهنّم گردن خود را بيرون ميکشد بطوريکه به تمام خلائق احاطه پيدا ميکند، چه خوبان از خلائق و چه بدان از آنها. در آن حال بقدري وضعيّت سخت است که هيچ آفريده اي را که خداوند عزّ وجلّ آفريده است از بندگانش، چه از فرشتگان و چه از پيامبران، نيست مگر آنکه همه ميگويند: اي پروردگار من! به فريادم رس، به فريادم رس! و تو اي پيامبر خدا ميگوئي: اي پروردگار! به فرياد امّت من رس، به فرياد امّت من رس!