عبادت و عبوديت اگر بشکل صحيحي صورت بگيرد، خواه ناخواه مستلزم تقرب‏ واقعي انسان به ذات اقدس الهي است. انسان بواسطه عبوديت بدون اينکه‏ شائبه مجازي در کار باشد بخدا نزديک مي‏شود و به عبارت ديگر عبوديت " سلوک " است، حرکت است، رفتن بسوي پروردگار است.
اولين نقطه‏اي که‏ اگر انسان بخواهد بسوي پروردگارش سلوک بکند و به مقام قرب پروردگار نايل‏ گردد، بايد از اين منزل واز اين مرحله و از اين نقطه شروع کند منزل توبه است. و آن چيزي‏ که براي ما مورد احتياج است، همين است.