ابوالحسن جان! تو براي من همان کودکي هستي که هر شب قبل از خواب تأکيد ميکردي که براي نماز شب بيدارت کنم و تا صبح نماز شبها و جعفر طيارهايت روحمرا نوازش مي دادند ، پس غريب نبود اينگونه ، عارفانه بال گشودنت و مأواگزيدن تو در معراج خونين شهيدان... .
ازمطالب پرمحتوايتان ممونم