نماز خواص طبى دارد
----------------------------------
برخى كارشناسان كشور معتقدند كه نماز خواندن تنها غذاى روح انسان نيست، بلكه جسم انسان‏ها را نيز تقويت كرده و آنها را در مبارزه با مشكلات روزمره يارى مى‏دهد.
روشن است كه نماز فلسفه خاص خود را دارد كه «معراج» مؤمن و مايه قرب به حق است و آن را بايد فقط براى خداوند تعالى خواند و نه به انگيزه فوايد و آثارى از اين دست ولى آگاهى از اين دست نظرات علمى نيز مى‏تواند براى برخى مفيد باشد. وقتى چشم‏ها در حالت نماز ثابت مى‏ماند، جريان فكر هم خودبه‏خود آرام شده و در نتيجه تمركز فكر افزايش مى‏يابد.
ثابت ماندن چشم، باعث بهبود ضعف و نواقصى مانند نزديك‏بينى مى‏شود و به لحاظ روانى اين حالت باعث افزايش مقاومت عصبى فرد شده و بى‏خوابى و افكار ناآرام را از انسان دور مى‏كند. ايستادن در حالت نماز باعث تقويت حالت تعادلى بدن شده و قسمت مركزى مخچه كه محل كنترل اعمال و حركات ارادى است را تقويت مى‏كند و اين عمل باعث مى‏شود فرد با صرف كمترين نيرو و انرژى به انجام صحيح حركات بعدى بپردازد.
نماز قسمت فوقانى بدن را پرورش داده و ستون مهره‏ها را تقويت كرده و آن را در حالت مستقيم نگاه مى‏دارد. تقويت احشاء و ماهيچه‏هاى شكم، حفظ سلامت دستگاه گوارش و رفع يبوست مزمن، سوء هاضمه و بى‏اشتهايى از ديگر خواص نمازخواندن و ركوع است.
رفع تنبلى كبد، طحال، لوزالمعده و كليه‏ها، برطرف كردن دردها و ناراحتى‏هاى ناحيه شكم، ماساژ دادن دستگاههاى داخلى موجود در شكم، نگهدارى ستون فقرات و مهره‏هاى كمر در وضعيت صحيح و مطلوب و كمك به نرمى و قابليت انعطاف كمر از ديگر خواص طبى ركوع در نماز است. كارشناسان مى‏گويند در حالت ركوع ماهيچه‏هاى اطراف ستون مهره‏ها منبسط مى‏شود كه در متعادل و آرام كردن اعصاب سمپاتيك مؤثر است.