[گل]بي قرار درد غربت، گوشه اي تنها نشستم اي تمام باور من! از غم رويت شکستم ز انتظارت بر لب آمد جان از غم خسته من کي به پايان ميرسد اين غصّه پيوسته من؟ رفته از دل صبر و تابم دور از رخسار ماهت مينشينم تا هميشه اي اميد من به راهت!
من غريبي دردمندم بي تو اي آرام جانم! چارهاي کو بر غم و بر ماتم و درد نهانم؟ اي نگاه مهربانت چاره ساز دردهايم! بي تو درماني ندارد اين غم بي انتهايم
بيقرار لحظه هاي دير پاي انتظارم ميرسي آيا به فريادم؟ گل باغ بهارم![گل]