شهيد «حاج حسين بصير»، قبل از آغاز هر عمليّات، آنچنان به وضع ظاهري
خويش مي‌رسيد و به اصطلاح؛ سر و رو صفا مي‌داد كه انگار از كنگرة عرش
صفيرش زده‌اند! مي‌گفت: «عمليّات؛ سعي در صفاي مستي و طواف به دور
كعبة عشق است.» سپس به باور شيرين آخرين نبرد، تمام بصيرتش را در
نوك پيكان حمله مي‌نشاند و در درياي آتش فرو مي‌رفت و فرا مي‌آمد. گاه با
حسرتي عظيم به قامت خميدة افق زل مي‌زد و آهِ سوخته از نهاد برمي‌آورد
و چنين شورانگيز با همدلان به نجوا مي‌نشست[گل][گل][گل]
