ديده اي ده که به ديدار رخت بازکنم..... ناله اي ده که به عشق تو نواسازکنم

قفس تنگ دلم رازعنايت بشکن..... بشکن تابسرکوي تو پروازکنم

تو اگر زخم زني منت مرهم نکشم.....تواگر درد ببخشي به دوا نازکنم

نه تواني که به تعريف تو لب بربندم....نه زباني که به آن وصف تو آغازکنم

کيستم؟تاکه مراخواني و اکرام کني؟....کيستم تاکه ترا جويم وآغاز کنم

يابن الحسن عجل علي ظهورک[گل][گل][گل][گل][گل]

سلام وبلاگتون خيلي زيباست...مطالبش خيلي خوبه ...توي قسمت كامنت نوشتيد عاشق شهادت...خوشم اومد فكر مي كنم عاشق شهادت بودن هم لياقت مي خواد...خود شهادت كه ديگه هيچي

خوش بحال شهدا ...من بعد از خوندن كتاب دا واقعا ديدم نسبت به جنگ و ... عوض شد...و خيلي از وبلاگتون خوشم اومد خصوصا بعضي از لينك هاي وبلاگتون هم وبلاگاي خوبي بودن...بهشون سر زدم...ممنون

يا حق